Τελετή λήξης

Η παράσταση που παρουσιάσαμε ήταν αποτέλεσμα του προγράμματος που είχαμε κάνει για την Αρχαία Ελλάδα και προήλθε από την βιωματική δράση των ίδιων των παιδιών.  Οι ρόλοι επιλέχθηκαν από τα ίδια όπως και ο τρόπος που θα κινούνταν. Επέλεξαν επίσης και τα ρούχα που θα φορούσαν: προτίμησαν να φορέσουν λευκά και όχι αρχαίους ελληνικούς χιτώνες και το αποτέλεσμα ήταν μια μοντέρνα εκδοχή των Παναθήναιων.

Σε αναμονή των υπόλοιπων ηθοποιών

Αφού υποδεχτήκαμε τους γονείς η παράσταση ξεκίνησε με:

ΜΕΡΟΣ 1ο
Την πομπή των Παναθήναιων:πρώτες οι Πεπλοφόρες-κόρες που ύφαιναν το σεντόνι της θεάς Αθηνάς, οι οποίες το μεταφέρουν και μετά το διπλώνουν.

Ακολούθησαν τα ζώα που προορίζονται για θυσία στη γιορτή των Παναθήναιων.

Ακολουθούν τα άλογα που θα τρέξουν στις ιπποδρομίες (δυστυχώς μου λείπει η σχετική φωτογραφία αλλά έχω τις μάσκες τους)

και τέλος οι Αθλητές που θα αγωνιστούν προς τιμή της θεάς Αθηνάς.

ΜΕΡΟΣ 2ο  Αγωνίσματα

Χελώνες: τυλίγουμε γρήγορα τη κλωστή στο ξυλάκι.

 Κουταλοδρομίες: προσπαθούμε να περπατήσουμε γρήγορα την απόσταση και να μην μας πέσει το μπαλάκι από το κουτάλι.

Ψαράκια: τυλίγουμε γρήγορα τη κλωστή στο ξυλάκι 

Κατσαρόλα: γεμίζουμε το ποτήρι με μια κουτάλα χωρίς να μας πέσει το νερό.

Τσουβαλοδρομίες

ΜΕΡΟΣ 3ο

Τα Παναθήναια τελείωναν με διαγωνισμό τραγουδιού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση διαγωνίζονται οι πεπλοφόρες-κορίτσια ενάντια στους αθλητές-αγόρια.

Ξεκινούν τα αγόρια τραγουδώντας το τραγούδι που επέλεξαν: "10 Καβουράκια" και ακολουθούν τα κορίτσια με το "Γλυκό Καλοκαιράκι" και ανάλογο χορευτικό (δυστυχώς και πάλι δεν έχω φωτογραφία από τα κορίτσια).

 Ακολουθεί απονομή μεταλλίων

και των αναμνηστικών

Και του χρόνου.....

Αισθάνομαι όμως την ανάγκη να δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια στη συνάδελφο Κατερίνα Δαραμήλα που αφιέρωσε ώρες ολόκληρες στη κατασκευή και άρτια ολοκλήρωση του θεατρικού της που αναφέρονταν στα επαγγέλματα που χάθηκαν. Παραθέτω μερικές φωτογραφίες της δουλειάς της.

Κατερίνα μπράβο σου

Η τελευταία μέρα στο σχολείο έκλεισε για μένα με μια αποχαιρετιστήρια ζωγραφιά............

..............και με συγκινητικά μηνύματα που φύλαξα μαζί με τις αναμνήσεις από τα παιδάκια μου.

Αυτά είναι που σου δίνουν νόημα και σκέφτεσαι ότι ίσως πρόσφερες κι εσύ ένα κόκκο άμμου στο χτίσιμο αυτών των παιδιών. Σου δίνουν όρεξη να συνεχίσεις και να προσπαθήσεις να γίνεις καλύτερος.

Θα σας θυμάμαι πάντα γλυκούλια μου όπως θυμάμαι και όλα τα άλλα παιδάκια πριν από εσάς.....
Καλή συνέχεια.........