Συγγραφείς Παιδικών Βιβλίων

Μίλησα για συγγραφείς παιδικών βιβλίων και δημιουργούς μύθων και παραμυθιών εστιάζοντας στους παρακάτω:

Ευγένιος Τριβιζάς

Ο Ευγένιος Τριβιζάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Σπούδασε νομικά και οικονομικά και είναι καθηγητής εγκληματολογίας στην Αγγλία. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Reading και σε άλλα πανεπιστήμια. Είναι γνωστός ως συγγραφέας βιβλίων για παιδιά από τεσσάρων χρονών και πάνω. Όλα του τα έργα τα χαρακτηρίζει πρωτοτυπία και μεγάλη φαντασία.Έχει γράψει περίπου 150 βιβλία μεταξύ των οποίων μυθιστορήματα, παραμύθια, θεατρικά έργα, αλφαβητάρια, διηγήματα, κόμικς, εκπαιδευτικά βιβλία, ενώ έχει συνεργαστεί και με παιδικά περιοδικά. Από τα πιο γνωστά του έργα είναι η Φρουτοπία και το Νησί των πυροτεχνημάτων.

Σε ερώτηση που του έκαναν πώς ξεκίνησε να γράφει απάντησε ότι από πολύ μικρός όταν του διάβαζαν παραμύθια και έλεγαν "...και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα" μισούσε να το ακούει. Όταν λοιπόν τελείωνε μια ιστορία αυτός φανταζόταν τη δική του συνέχεια. Και από πολύ νωρίς άρχισε να γράφει τις δικές του ιστορίες. Πηγή έμπνευσης μπορεί να είναι ένα ασήμαντο αντικείμενο, μια φανταστική εικόνα ή οι παρατηρήσεις και οι σκέψεις των παιδιών.
Οι μικροί του αναγνώστες του χαρίζουν φουντούκια βαμμένα πράσινα, χαρτοπόλεμο σε σακουλάκια και χάρτινες βαρκούλες.

Αδερφοί Γκριμ

Οι αδελφοί Γιάκομπ και Βίλχελμ Καρλ Γκριμ  ήταν δύο ιδιαίτερα δημοφιλείς συλλέκτες παραδοσιακών παραμυθιών που γεννήθηκαν στις 4 Ιανουαρίου του 1785 και στις 24 Φεβρουαρίου του 1786 αντίστοιχα στο Χάναου της Γερμανίας.

Τελείωσαν το Γυμνάσιο στο Κάσσελ και μετά σπούδασαν νομικά στο Πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ. Αφού εργάστηκαν ένα διάστημα ως βιβλιοθηκάριοι στο Κάσσελ, προσελήφθησαν ως καθηγητές στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν.

Οι Γκριμ ήταν συγγραφείς και συλλέκτες παραδοσιακών παραμυθιών, στα οποία ο Βίλχελμ Καρλ Γκριμ έδωσε λογοτεχνική μορφή και τα προσάρμοσε για παιδιά. Άρχισαν να συλλέγουν παραμύθια γύρω στο 1807.

Μέχρι το 1857 επτά εκδόσεις των παραμυθιών είχαν εκδοθεί και περιείχαν συνολικά 211 παραμύθια. Ανάμεσα σε αυτά υπάρχουν γνωστά παραμύθια όπως η Κοκκινοσκουφίτσα, Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι, Ο Βασιλιάς Βάτραχος, Κουτσοκαλιγέρης, Χάνσελ και Γκρέτελ, Ραπουνζέλ, Ο γενναίος ραφτάκος, Η Ωραία Κοιμωμένη, Σταχτοπούτα, Ο λύκος και τα εφτά κατσικάκια, Αδελφός και Αδελφή και άλλα. Πίστευαν πως τα παραμύθια είχαν κοινή ρίζα και μετακινούνταν μαζί με τα ινδοευρωπαϊκά φύλα.

Αίσωπος

O Αίσωπος ήταν ταπεινής καταγωγής (ο θρύλος τον παρουσιάζει ως κακόμορφο) και πραγματικό τέρας ασχήμιας: μαυριδερός, καμπούρης, τραυλός, κοντόλαιμος, στραβοπόδης με μύτη πλακουτσωτή και κεφάλι τριγωνικό, αλλά παράλληλα ήταν ευφυέστατος. Παρ' ότι όσο ζούσε ήταν δούλος, οι Αθηναίοι του στήσανε αργότερα ανδριάντα, για να δείξουν έτσι ότι κάθε άνθρωπος αξίας, πρέπει, ανεξάρτητα από τη καταγωγή του να τιμάται.

Ο Αίσωπος γεννήθηκε κατά πάσα πιθανότητα, από οικογένεια δούλων, το 625 π.Χ., στο Αμόριο της Φρυγίας.

Πρωταγωνιστές στους μύθους του Αισώπου είναι, κατά το πλείστον, ορισμένα ζώα, όπως η αλεπού, ο λύκος, το λιοντάρι, το ελάφι κ.ά. Οι Μύθοι είναι παρμένοι από τη καθημερινή ζωή και τη φύση.

Εκτός από τους μύθους γνώριζε και διηγούνταν πολλά αστεία κι ανέκδοτα. Άλλοι υποστηρίζουν ότι δε δημιούργησε μύθους αλλά τους συγκέντρωσε, τους συμπλήρωσε και τους τελειοποίησε. Πάντως, τους χρησιμοποίησε πολύ στη ζωή του, με τόση δεξιότητα κι επιτυχία, ώστε να συνδεθεί τελικά το όνομά του μ' αυτούς.

Με τον καιρό απέκτησε μεγάλη φήμη κι όλοι έτρεχαν κοντά του για να ακούσουν κάποιο μύθο του σχετικά με κάποιο πρόβλημα τους. Σιγά σιγά οι μύθοι του άρχισαν να μεταδίδονται από στόμα σε στόμα μεταξύ των ανθρώπων, μέχρι την ελληνιστική εποχή οπότε συγκεντρώθηκαν για πρώτη φορά.

Παρατηρήσαμε ότι ανάλογα με την εποχή ο τρόπος απεικόνισης των ανθρώπων ήταν διαφορετικός. Στη σύγχρονη εποχή χρησιμοποιούνται φωτογραφικές μηχανές, στα παλαιότερα χρόνια η ζωγραφική και στην αρχαία Ελλάδα τα αγάλματα και οι απεικονίσεις πάνω σε αγγεία.

Τα παιδιά φέρανε από το σπίτι τους το αγαπημένο τους βιβλίο και το ταξινομήσαμε κάτω από την αντίστοιχη εικόνα.

  

Δραματοποίηση Παραμυθιού

Ακολούθησε δραματοποίση του παραμυθιού "Η Πουπού και η Καρλότα" του Ευγένιου Τριβιζά κατά την οποία τα παιδιά μεταμφιέστηκαν, απήγγειλαν τις στιχομυθίες και έπαιξαν τους ρόλους.